Kolejny gatunek z rodziny bekasowatych. Jak sama nazwa wskazuje ptak ma jaskrawoczerwony dziób z czarnym zakończeniem i równie czerwone nogi. Ptaki jest nieco większy od kszyka, rozmiarami ciała zbliżony jest do kosa. W porównania do kszyka czy rycyka, krwawodziób ma dużo krótszy dziób i choć spotykany jest w tym samym środowisku to nieco inaczej zdobywa pokarm: brodzi w płytkiej wodzie, poszukując bezkręgowców, w tym ślimaków, odżywia się też pokarmem roślinnym. Ciekawe jest to, że ptaki z rodziny bekasowatych mają komórki czuciowe na końcu dziobu co pomaga im w wyszukiwaniu pokarmu.

Krwawodzioba często zdradza charakterystyczny śpiew: najpierw go słyszymy a później widzimy ponieważ głośno krzyczy podczas lotu a jego białoszare upierzenie zlewa się z kolorem nieba. Chętnie gniazduje w pobliżu innych przedstawicieli tego samego gatunku czy innych bekasowatych, ma zresztą podobne wymagania środowiskowe. Gniazdo buduje na ziemi, jest to zagłębienie wysłane liśćmi i trawami.
Ptaki te podejmują wędrówkę ale zimowiska mają blisko – całe atlantyckie wybrzeże Europy zachodniej, wybrzeże morza Śródziemnego pasuje im do spędzenia zimnej pory roku ale część osobników leci dalej i dociera na południe od Sahary.
Jest to gatunek stosunkowo licznie występujący. W związku z zanikiem odpowiednich biotopów w Polsce, niestety coraz rzadziej spotykany, tak jak pozostałe gatunki siewkowych.